ได้รับเกียรติให้มาในงาน มงคลกาลสู่ขวัญป้อนไข่
ว่าสิบ่มากะบ่ได้ บ่าวพี่ซายมาเชิญด้วยตัวเอง
เกรงใจผู้สาวใหม่เพิ่นอยู่ดอกหวา
แต่อยากเห็นหน้าผู้บ่าวเก่าเป็นเทื่อสุดท้าย
บุญเจ้านำพาวาสนามาส่งให้ ได้คู่ครองสมใจเจ้าในมื้อนี้
แนมบายศรีกะสีเศร้าๆ พาขวัญข้าวกะสีหม่นๆ
เพิ่นหยดน้ำสังข์น้องน้ำตาหล่น ทั้งอยากอายคนผูกแขนป้อนไข่
เป็นบุพเพสันนิวาสเจ้าแหลว ได้เขาเป็นคู่แก้วคู่ขวัญข้างกาย
โชคดีเด้ออ้ายบ่าวพี่ชาย มื้อหยิบฝ้ายผูกแขนแฟนเก่า
มาเด้อขวัญเอ้ย ขวัญของน้องนี่หนา นี่หนา นี่หนา จงมา
อย่าสิมีน้ำตา ตกใส่พาขวัญเจ้า
สิเป็นพาขวัญเศร้า ส่งแฟนเก่าเข้าห้องหอ
ให้ฮักเจ้าหมั่นปานง่ามเขากวางพุ้นล่ะหนอ
บุญน้องบ่พอได้ฮ่วมเคียงเจ้า
แนมบายศรีกะสีเศร้าๆ พาขวัญข้าวกะสีหม่นๆ
เพิ่นหยดน้ำสังข์น้องน้ำตาหล่น ทั้งอยากอายคนผูกแขนป้อนไข่
เป็นบุพเพสันนิวาสเจ้าแหลว ได้เขาเป็นคู่แก้วคู่ขวัญข้างกาย
โชคดีเด้ออ้ายบ่าวพี่ชาย มื้อหยิบฝ้ายผูกแขนแฟนเก่า
มาเด้อขวัญเอ้ย ขวัญของน้องนี่หนา นี่หนา นี่หนา จงมา
อย่าสิมีน้ำตา ตกใส่พาขวัญเจ้า
สิเป็นพาขวัญเศร้า ส่งแฟนเก่าเข้าห้องหอ
ให้ฮักเจ้าหมั่นปานง่ามเขากวางพุ้นล่ะหนอ
บุญน้องบ่พอได้ฮ่วมเคียงเจ้า
มาเด้อขวัญเอ้ย ขวัญของน้องนี่หนา นี่หนา นี่หนา จงมา
อย่าสิมีน้ำตา ตกใส่พาขวัญเจ้า
สิเป็นพาขวัญเศร้า ส่งแฟนเก่าเข้าห้องหอ
ให้ฮักเจ้าหมั่นปานง่ามเขากวางพุ้นล่ะหนอ
บุญน้องบ่พอได้ฮ่วมเคียงเจ้า
ให้ฮักเจ้าหมั่นปานง่ามเขากวางพุ้นล่ะหนอ
ให้สำเร็จทุกสิ่งอัน